Lang geleden, toen de televisie nog niet bestond, dromden honderdduizenden Nederlanders elke week naar de bioscoop. Om te zien hoe de Sterren in Hollywood straalden. Hoe de Goden en Godinnen van het witte doek hun verhalen sponnen, van liefde en verlangen, van rijkdom en romantiek, van afgunst en wraak. Maar er waren ook vele Nederlanders, die wisten dat in Hollywood de duivel woonde. Daarom moest de jonge scholier Rinus Ferdinandusse spijbelen om Greta Garbo voor het eerst te zien lachen! En stiekem een schoolmiddag overslaan om te zien of de kus van Cary Grant en Ingrid Bergman inderdaad één minuut duurde.