Chavah

Ik werd opgeschrikt door een mannenstem die `sjalom zei en mij verder in het Engels, waarin ik een Russisch accent meende te horen, vroeg of hij zo goed liep naar de uitgang. Ik beaamde dat hij de goede richting opging. We namen elkaar even op; een man van mijn leeftijd, fijnzinnig gezicht, gevoelige mond, mooie neus, en haar dat eens donker geweest moest zijn. Hij bedankte me en liep verder. Ik keek hem na die loop, die stem, dat accent Ongekend hoe snel gedachten kunnen gaan en je associaties maakt. Een park aan de Dnjepr, uitbottende bomen, een geurende natuur, een bankje, liefde. Deze man, dit kon toch geen voorbijgaande vreemdeling zijn? Een aangrijpend verhaal over lijden, en een liefde die niet mocht zijn, en toch werd.