Rotterdam was in de jaren vijftig een andere stad dan die we tegenwoordig kennen. Het in de oorlog weggebombardeerde stadshart was één grote bouwput waarin dagelijks de heipalen dreunden. Het was de woestenij waar mensen in slecht weer voortjachtten naar de beschutting van bebouwing.

Voor de eigen bewoners had het begrip havenstad toen een sterker accent dan nu. Pendelarbeiders moesten het tekort aan werkkrachten in de haven opvangen, die nog niet de grote verschuiving richting zee had gemaakt. Dus zag je veel matrozen op straat op zoek naar vermaak.

Elke dag opnieuw zwoegden en slaafden de Rotterdammers op weg naar een nieuwe toekomst, binnen een sfeer van niet geringe morele en sociale dwang. In de samenleving domineerde de verzuiling, het individualisme had nog niet voluit toegeslagen. Het was een tijd van huiselijkheid en idealisme. De welvaart moest nog worden geboren, de consumptiemaatschappij bevond zich achter de horizon.

De jaren vijftig kenmerkten zich ook door ernstige woningnood, verrassende nieuwbouwprojecten, de zucht tot emigratie en de misère door de watersnoodramp. Maar er was ook een rijk verenigingsleven doordat de mensen vanwege hun magere inkomsten, grotendeels zelf voor hun ontspanning moesten zorgen.

'Rotterdam in de jaren vijftig' is een rijk geïllustreerd boek dat ons eraan herinnert hoe de stad zich in zeer zware tijden omhoog moest worstelen.