Een uitgewoond spoorwegnet, treinen met vierkante wielen, urenlange vertragingen, overspannen conducteurs, treinterroristen, onveilige stations, en een minister die wil bezuinigen op bussen die al lang niet meer rijden: als we de kranten en de ingezonden brievenrubrieken mogen geloven is het openbaar vervoer in Nederland één doffe ellende. En de NS maar roepen dat het de goede kant op gaat en ondertussen op slinkse wijze proberen een dubbele prijsverhoging door te voeren.
Al met al zou je denken dat geen hond meer in een bus of een trein stapt. Maar niks hoor: nog iedere dag reizen meer dan anderhalf miljoen mensen met het openbaar vervoer! Hoe is dit toch te rijmen met het beeld dat we in de media voorgeschoteld krijgen?
Journalist en openbaar vervoergebruiker Kees Volkers besloot een eigen onderzoek te beginnen. Een jaar lang hield hij een dagboek bij van al zijn openbaar vervoerverplaatsingen en noteerde hij alles wat hem verbaasde, ergerde, of in positieve zin opviel. Zijn eigen bevindingen vergeleek hij met de berichtgeving in de media. Het resultaat is een persoonlijk, maar voor velen herkenbaar, en soms hilarisch verslag van het wel en wee van een treinreiziger anno 2003.