Dit boek is een ''must-read'' voor eenieder die overweegt te investeren in innovaties in de hedendaagse ouderenzorg. Het presenteert met overtuigende argumenten waarom een seniorenrestaurant zo'n sterk medium is om het leven van oudere bewoners te verrijken. In de twaalf hoofdstukken, rijkelijk geïllustreerd met levendige kleurenfoto's, ziet u hoe belangrijk, ook financieel, de rol is van het seniorenrestaurant in brede zin. Een plaats waar cliënten, medewerkers, vrijwilligers, buurtbewoners en familie zich thuis voelen en ervaren mee te tellen als mens. Seniorenrestaurants stimuleren, activeren en leveren eigenwaarde en stof tot gesprek voor ouderen, hun familie en hun verzorgers. De auteur verwoordt in deel II zijn unieke en tot nadenken zettende op geluk gerichte Humanistische zorgfilosofie. Deze verheldert keer op keer waarom een op ja-cultuur gefundeerde eigen regie, alsmede de eigen activiteit (use it or lose it) en het menselijk functioneren in groepen (extended family) de belangrijkste ingrediënten zijn voor een gelukkige oude dag. Het boek geeft richtlijnen voor zorgprofessionals, leraren en zelfs restaurantmanagers.
Hans Becker (1942) was Voorzitter van de Raad van Bestuur van Stichting Humanitas. Hij werd benoemd tot hoogleraar Humanisering in de Zorg op de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht. Hij is de auteur van onder andere In the long run we are all dead (Humanitas 1993) Levenskunst op Leeftijd (Eburon, 2003), De ja-cultuur als instrument voor humanisering van de zorg (Humanistics University Press 2006) en Verboden af te blijven (Eburon 2008).