In 2011 heeft de regering een nieuwe Omgevingswet aangekondigd. Daaruit spreekt de ambitie van integratie en harmonisatie van het belangrijke rechtsgebied dat over de fysieke en duurzame leefomgeving gaat: het omgevingsrecht. Dit boek gaat over de vraag hoe de wetgever tot een beter omgevingsrecht komt. De essentie is dat de grens tussen wat wel en niet mag in de leefomgeving minder hard mag zijn. Daardoor ontstaat flexibiliteit in de toepassing van het omgevingsrecht. Flexibiliteit mag niet leiden tot projecten met slechte gevolgen voor de kwaliteit van de fysieke leefomgeving en ook niet tot strijd met het Europees recht. Daarom stellen de auteurs voor om flexibele toepassing van het omgevingsrecht alleen toe te staan aan projecten die tot een hoge kwaliteit voor de fysieke leefomgeving leiden. De gedachte van flexibiliteit voor projecten die een gunstig voordeel opleveren voor de leefomgeving is in dit boek uitgewerkt tot een nieuwe juridische maatstaf van positieve evenredigheid. Daarmee kan de Omgevingswet evenredig de ruimte bieden aan realisatie van creatieve en duurzame projecten, waarvoor het omgevingsrecht geen onnodige hindernis mag zijn. Dit boek is geschreven voor zowel juristen als gebiedsontwikkelaars. Het geeft niet alleen een visie op de nieuwe Omgevingswet, maar ook een verfrissende blik op recht en duurzame gebiedsontwikkeling.