Het honingvogeltje, zoals de barokdichters de bij noemden, is een geliefd diertje. Haar overleven op aarde is essentieel voor onze toekomst. Het lied van de honing is een uitnodiging om even op de buitengewoon plezierige vlucht van deze vliesvleugelige door de tijden en wereldculturen heen mee te zoemen. Haar weldaden voor de mens zijn talloos. Minder bekend is dat de bij altijd een inspiratiebron is geweest voor literatuur, kunst, muziek, filosofie en religie. Ralph Dutli neemt u mee op een plezierige en boeiende wandeling door het koninginnenrijk van de bij.

Op weg naar zijn werk kwam Ralph Dutli elke dag langs een grote fruitboomgaard met bijen. Hij raakte bevriend met de imker en begon zich al snel voor bijen te interesseren.

Dat groeide uit tot een obsessie - na zijn bijenstudie begint Dutli de imker te verrassen met vragen als: Wist u dat bijen voor een kilo honing een weg afleggen die 3,5 keer de omtrek van de aarde heeft? Of dat men tot in de 17de eeuw dacht dat het opperhoofd van een bijenstaat een mannelijke bij was? Of dat Christus in de middeleeuwen gezien werd als hemelse bij en honing als een erotische metafoor voor het genot van de aardse liefde?

In een tijd dat de bijenstand door onze manier van landbouw en door bacteriën dramatisch aangetast wordt, vond Dutli sporen van bijen in literatuur, kunst, muziek en religie. Zo was de bij aanleiding tot bijgeloof en religieuze ceremonies, stond zij voor gemeenschapsgevoel, voorzorg voor de toekomst een grondig doordachte ordening. Voor puurheid, vlijt, magie en inspiratie. En het is zeker geen toeval dat schrijvers als Augustinus, Tolstoj en Sylvia Plath gepassioneerde imkers waren en Rilke schreef dat hij de 'bij van het onzichtbare' was.

Ralph Dutli weet ons in Het lied van de honing moeiteloos te boeien voor het verbazingwekkende nieuwste onderzoek over bijentaal, de bijenradar en de onlangs gevonden oorzaak voor de bijensterfte, net als voor de meest fascinerende verhalen en fenomenen uit de cultuurgeschiedenis van dit 'honingvogeltje'.