Zij was een prachtige vrouw. Kimmo Joentaa kan het niet vatten, dat woordje 'was', maar Sanna, zijn vrouw, is 'na een slopende ziekte' overleden. Als in trance probeert hij door te leven, en als in trance zit hij in het Finse Turku op zijn kantoor op het hoofdbureau van politie, als hij bij een misdrijf geroepen wordt. Een vrouw is in haar bed door verstikking om het leven gebracht. Wanneer hij de vermoorde vrouw aanschouwt, ziet hij meteen Sanna voor zich - ingeslapen en nooit meer ontwaakt. IJsmaan, met in de hoofdrol de vriendelijke, melk drinkende inspecteur Joentaa, vertelt verontrustend rustig en in de stilte van een prachtig winterlandschap over een oude droom van de mensheid: eenmaal in het leven de klok terugdraaien tot de volmaakte paradijselijke onschuld weer is bereikt. In hun verlangen daarnaar, merkt de inspecteur, gaan sommige mensen heel ver.