De wereld wordt kleiner. Dichtbij of veraf, in het Noorden of het Zuiden: overal wonen mensen. Mensen lijken meer op elkaar dan dat ze verschillen. We kleden ons wat anders, eten andere dingen, of feesten op een andere wijze. Maar overal drukken mensen en kinderen hun gevoelens en verlangens uit. Met deze uitgave van multiculturele expressie gaan we verder dan een leuke beschrijving: we maken kennis met een Boliviaanse knutselactiviteit, een Chinees liedje, een Afrikaans spel... We staan ook stil bij de inhoud achter de activiteit. Daarom beklemtonen we het dagelijkse leven. We hebben het over het 'gewone leven van alledag. De activiteiten gaan over kleding, voeding, taal, spel... De manier van doen in een andere cultuur, naast de onze. Maar in plaats van te wijzen op verschillen, gaan we op zoek naar gelijkenissen en overeenkomsten. Daarbij hebben we oog voor de diversiteit die in elke cultuur en in elk land aanwezig is: verschillen tussen stad en platteland, tussen mannen, vrouwen en kinderen... Vanuit de herkenning van het dagelijkse leven willen we komen tot verbondenheid. We voelen een band, sympathie, verwantschap met mensen in het Zuiden. Verbondenheid gaat immers uit van gelijkwaardigheid en is een basis voor respect. Ver weg of dichtbij, het gaat ook over onszelf.