Bijzonder gedrag en begeleiden gaat over probleemgedrag. In het sociaal pedagogisch werk worden begeleiders veelvuldig geconfronteerd met allerlei vormen van probleemgedrag. Soms heeft dit bijzondere gedrag van de cliënt te maken met zijn beperking of handicap, soms met een ontwikkelingsachterstand en soms met een problematische of traumatische achtergrond. Maar wat de achtergrond van het gedrag ook is, de begeleider 'moet' er iets mee en wordt geacht te handelen. Hij moet een inschatting maken van wat de cliënt nodig heeft: de hulpvraag. Vervolgens schat hij in wat de mogelijkheden van reageren zijn en kiest hij voor een of meer interventies. Daarnaast probeert hij de omgeving te beïnvloeden door het leefklimaat voor cliënten veilig, sfeervol en uitnodigend te maken.

Je kunt vanuit verschillende modellen kijken naar bijzonder gedrag: het medisch model, gedragsmodel, psychodynamisch model, humanistisch model en het sociale model. (Probleem)gedrag krijgt vanuit verschillende invalshoeken steeds een andere betekenis. Ontwikkeling, ontwikkelings-achterstand en ontwikkelingsproblematiek worden vervolgens uitgebreid behandeld. Ook de verschillende doelgroepen komen aan bod: cliënten met een beperking, cliënten met psychopathologische problematiek, cliënten die met justitie te maken hebben en psychogeriatrische patiënten. Tot slot komt het agogisch handelen in de praktijk aan de orde, waarbij aandacht wordt besteed aan aspecten als leefklimaat, agogisch handelen, houdingsaspecten, overdracht en tegenoverdracht. In ieder hoofdstuk worden voorvallen uit diverse werksituaties, vragen en opdrachten verwerkt. De hoofdstukken worden kort ingeleid en aan het eind van ieder hoofdstuk wordt de stof ook weer samengevat. Bovendien is een uitgebreid register opgenomen.