Staf Knop vertelt over zijn gedwongen en bewogen verblijf tijdens de Tweede Wereldoorlog in Berlijn, waar hij samen met een jonge lotgenoot onbewust terecht kwam in een net van de Britse geheime dienst, die instond voor het oversluizen van Duitse wetenschappers naar Los Alamos (USA), waar de atoombom werd klaargestoomd onder de leiding van prof. Oppenheimer.

Later zou blijken dat meer dan 300 vroegere nazi-leiders een job hadden gekregen in de States.

Staf Knop begon zijn carrière als privé-telefonist van Koning Leopold 3 op het paleis te Laken. Hij werd tijdens de Tweede Wereldoorlog opgepakt door de Duitsers en naar een arbeiderskamp gevoerd in Berlijn, waar hij in het verzet belandde.
Hij was van 1949 tot 1972 journalist bij Het Laatste Nieuws, stichtte samen met Jan
Walravens en Bert Parloor "Het Kamertoneel", creëerde het eerste toneelstuk
van Hugo Claus onder de regie van de auteur en onder supervisie van Herman
Teirlinck, werd in 1972 tot 1986 artistiek directeur van Casino Knokke, waar hij de lat voor zijn programmatie zeer hoog legde, schreef tal van tv-scripten waaronder de Prijs van de Kijker in 1968, presenteerde tv- en radioprogramma's over toneel en film. Hij schreef voor "Cinemagie" en pleegde 30 toneelstukken. Sommige werden gespeeld te Brussel, Antwerpen, Luik, Amsterdam, Parijs, New York, Palermo, Rome,
Milaan, Napels en Sydney. De jongste jaren schreef hij zijn herinneringen.