De Japanse kunst van het zwaardvechten, van ken (zwaard) en do (weg), komt voort uit de samoeraitraditie (krijgertraditie) en ontwikkelde zich met de eeuwen. Het moderne kendo stamt uit de 18e eeuw, toen beschermende uitrusting en bamboezwaarden werden ingevoerd.

Na de Tweede Wereldoorlog werd kendo in de ban gedaan vanwege de nationalistische en militaristische connotaties ervan. In de jaren ’50 leefde het als sport weer op. Net als andere vechtsporten wordt kendo gebruikt voor karaktervorming en het aanleren van zelfdiscipline en respect.

Beoefenaars leren eerst de basisbeginselen van etiquette, voetenwerk en het hanteren van het zwaard. Dan gaan ze over op oefeningen met beschermende uitrusting en leren ze kendo kata (vaste volgorde van bewegen). De tekst en stap-voor-stap- foto’s behandelen essentiële houdingen en bewegingen. Het juiste respect voor de uitrusting en kleding, en hoe deze te onderhouden, biedt inzicht in de tradities en rituelen die kendo ondersteunen.