Amsterdam is, of liever was een echte bioscoopstad. In de jaren vijftig van de vorige eeuw waren er ruim veertig. Niet alleen grote premièretheaters, ook populaire buurt- en navertoningsbioscopen met drie à vier voorstellingen per dag. Er stonden portiers in uniform naast de kassa ('Twee mooie stalles voor meneer!'), ouvreuses brachten bezoekers bij het schijnsel van een zaklantaarn naar hun plaatsen, gigantische handgeschilderde reclameborden sierden de gevels. Binnen- en buitenlandse actualiteiten en ' live'-variété gingen vooraf aan de hoofdfilm. De komst van de televisie en later die van de videotheek dwong de meeste Amsterdamse bioscopen hun deuren te sluiten. Achterelkaar verdwenen ze uit het straatbeeld: de majestueuze Cinema Royal waar Bernard Drukker het orgel bespeelde, het prachtige Ceintuur Theater dat een keukencentrum werd, Edison veranderde in een tapijthal, Van Swinden in een textielwinkel, Olympia in een dansstudio, Cineac-Damrak in een gokhal, Alhambra maakte plaats voor een appartementecomplex. Verstomde films werpt een harverwarmende blik op het kleurrijke Amsterdamse bioscoopbedrijf van een halve eeuw geleden. De architecten, de exploitanten, de films waar publiek op af kwam, de onderlinge concurrentie, de kleuren van de bedrijfskleding (die van korenblauw naar wijnrood liep), de artiesten die tussen voorprogramma en hoofdfilm optraden, alle facetten van een voorgoed verdwenen Mokumse 'showbusiness' komen aan bod. Een boek niet alleen voor Amsterdamse cinéfielen maar voor een ieder die is geïnteresseerd in de rijke bioscoopgeschiedenis van de hoofdstad. Met een voorwoord van mr. Lauge Nielsen, managing director Pathé.