Christel Ambrosius werd op 9 januari 1994 zomaar -op een doodgewone zondagmiddag- in het huisje van haar oma in Putten, vermoord. Daarmee verloor de schrijfster van dit boek, Nataschja van der Stelt, haar hartsvriendin. Vanaf hun tienerjaren waren Nataschja en Christel hecht bevriend. Ze woonden jarenlang tegenover elkaar en trokken vrijwel dagelijks met elkaar op. s Avonds gingen we nog samen stappen en lagen in een deuk om niets. De volgende avond stond de politie voor de deur en vertelde dat ze dood was. Vermoord! Ik kon het niet bevatten en wist niet hoe ik daarmee om moest gaan. Ik raakte mezelf totaal kwijt. Nu, veertien jaar later, loopt Nataschja nog met dezelfde vragen rond als toen. Door wie werd Christel vermoord? Waarom? En hoe? Jarenlang heeft ze niet kunnen huilen, stopte alles weg. Verdriet zonder tranen is haar poging om de moord op haar beste vriendin te verwerken.