De sledebrigade is het verhaal van een groepje Deense en Noorse jagers en beambten van weerstations, die in 1943 een opdracht volbrachten op de ijsvlakten langs de noordoostkust van Groenland. Met hun hondensleden patrouilleerden zij in het zich ver meer dan duizend kilometer uitstrekkende gebied, om het binnendringen van Duitse strijdkrachten te signaleren en om de voor de geallieerde oorlogvoering zo belangrijke weerstations te beschermen. Hoewel het door het barre klimaat als bijna onmogelijk werd geacht dat Duitsers hier voet aan land zouden zetten, vonden de mannen van de Sledebrigade toch voetafdrukken en andere tekens van de aanwezigheid van vijanden in dit onherbergzame gebied. Na enkele voor de Sledebrigade rampzalige verlopende confrontaties met die vijand, waarbij haast alles verloren ging, wisten zij toch het praktisch onmogelijke te volbrengen. Soms moesten leden van de groep honderden kilometers lopen door het barre landschap, zonder hun honden en praktisch zonder beschermende uitrusting, in een wanhopig pogen een veilige basis te bereiken en zich te hergroeperen.