'De afspraak was om bij binnenkomst niet tegen elkaar te praten, elkaar niet in
de ogen te kijken en ik zou wachten, geblinddoekt en handen achter de rug.
Ik hoor de deur piepen, daarna in het slot vallen en ik probeer geluiden op te
vangen om zo te kunnen bepalen waar Harry naar toe loopt. Ik draai mijn hoofd
naar alle kanten om iets van geluid op te vangen, maar schrik als ik ineens een
hand over mijn wang voel gaan, een warme adem in mijn gezicht blaast en ik een
kus op mijn lippen voel...' Het genot van een prooi! Het is geen dagboek en geen avonturenroman, maar een boek over contrasten. Als andere mensen gaan slapen, is zij pas halverwege haar ontdekkingstocht. In een grensoverschrijdend relaas sleurt ze je in sneltreinvaart mee door een ongewoon leven van spanning, opwinding en duistere verlangens. 'Een wee gevoel trekt door mijn lijf... Hij heeft nog rozen gekocht ook? Mijn mond is droog en ik neem een inke slok van het esje water wat ik in de gauwigheid nog in mijn tas heb gestopt... Ik schrik me te pletter wanneer mijn mobieltje afgaat. Vriendinlief aan de phone: Hoi met mij, ik ben nu wel je alibi dit weekend, maar heb je echt een blinddate met iemand?' Wie na het lezen van dit boek denkt de waarheid te kennen, moet zich afvragen: waar ligt de grens? Immers: de grens tussen waarheid en ctie ligt besloten in de geest van de schrijfster.