Tijdens de Eerste Wereldoorlog zaten honderdduizenden soldaten vier of meer lange jaren vast in de gruwelijke oorlogsellende, dikwijls afgesneden van familie, vriendin of vrouw en kind. De cafard of oorlogsmoeheid dreef sommigen in de armen van prostituees of vrouwen op zoek naar een beetje liefde en een extra inkomen.
'Lief en leed' beschrijft hoe talrijke soldaten tijdens hun verlof op straat, in bordelen en zogenaamde koffiehuizen of ergens achteraf in een kamertje seksueel genot zochten. Hoe de slechte hygiëne vele militairen en vrouwen in een hospitaal of ziekenhuis deed belanden. Hoe de legertop maatregelen probeerde te nemen om de uitbreiding van geslachtsziekten, die de troepen verzwakten, tegen te gaan en daar niet altijd in slaagde. En hoe vooral vanuit religieuze hoek reactie kwam tegen de toenemende onzedelijkheid, ook in eigen rangen.
'Lief en leed' laat officieren, soldaten, pastoors en andere betrokkenen via hun dagboeken zelf aan het woord. De vele opmerkelijke illustraties maken het plaatje compleet.