Evelien voelt zich niet lekker in haar vel. Ze kan het moeilijk vinden met de nieuwe vrouw van haar vader en voelt zich verraden en eenzaam. Erger, ze eet bijna niet. Anorexia maakt zich stilaan meester van haar lichaam, tot ze uiteindelijk in het ziekenhuis belandt. De psychologe Claire moedigt haar aan om niet zomaar op te geven. Evelien wint weer aan zelfvertrouwen en maakt nieuwe vrienden. De weg om opnieuw dichter bij haar vader te komen is lang. En er is Jens die een boontje voor haar heeft… Gerda van Erkel liet ons eerder even met Evelien kennismaken in Leven op de rand. In De hemel is geen huis vertelt Evelien vlijmscherp haar indringende verhaal. Een knap, levensecht portret over identiteit en het zoeken naar geborgenheid.