Christenen weten zich geroepen om getuigen van Jezus Christus te zijn. Wat betekent dat voor hun houding tegenover de maatschappij? De apostel Paulus geeft hun een voorbeeld door 'de Grieken een Griek' te worden, en zich aan te passen aan de sociale verhoudingen van zijn tijd. In een maatschappij waar een slaaf het eigendom is van zijn meester en een vrouw van haar man weet Paulus op die manier ruimte te vinden voor het Evangelie. Robert Plomp laat zien wat orthodoxe christenen in de eenentwintigste eeuw hiervan kunnen leren. Moeilijke onderwerpen, zoals homoseksualiteit, geloof en wetenschap en de positie van de vrouw, komen tegen deze achtergrond in een nieuw licht te staan. Het gezag van de Bijbel blijft daarbij staan en wint aan zeggingskracht voor zowel christenen als buitenstaanders. Het doel is om het Evangelie van Jezus Christus, van zonde en genade, weer vol in de schijnwerpers te zetten. "Blijven wij als orthodoxe christenen werkelijk in gesprek met onze tijdgenoten over de kern van het evangelie? Of wordt dit gesprek geblokkeerd door tijdgebonden meningen en voorstellingen? Deze vraag wordt door Robert Plomp indringend aan de orde gesteld. Op het scherp van de snede wordt de lezer uitgedaagd tot een eigen antwoord." Dr. Wim Dekker "Kan het samengaan - de Bijbel erkennen als Woord van God én je midden in de samenleving begeven? In dit boek over drie hete hangijzers zoekt Robert Plomp naar een begaanbare weg. Wat mij daarin vooral treft is zijn verlangen tijdgenoten met het goede nieuws van Jezus Christus te bereiken." Ds. Gerrit van Meijeren