In veel wetenschappelijke en maatschappelijke discussies wordt een verschraald en beperkt mensbeeld gehanteerd, zonder dat dit openlijk wordt toegegeven. Tegelijk wordt veel kritiek op dat mensbeeld geformuleerd vanuit het verlangen naar 'menselijkheid' of de 'menselijke maat'. Centrale vraag is dan wat of wie de mens is. Vanuit christelijk-wijsgerig perspectief kan de mens getypeerd worden als een 'homo respondens', een wezen dat antwoord geeft op het appèl van God, van de medemens, van de wereld. In dit boek wordt de vruchtbaarheid van dit perspectief verkend. Welke kritiek op de heersende mensbeelden levert dit op? Welke nieuwe perspectieven? Aan de orde komen vragen als: Zijn wij meer dan ons brein? Zijn wij ongeneeslijk religieus? Waarom vieren wij feest? Waarom zetten we ons voor elkaar in? Zijn wij in de kern economische wezens? Wat betekent cultuur voor ons mens-zijn?