Een bespreking van de geschiedenis van de ontwikkelingspsychologie en de pedagogiek, én een polemiek over de kortzichtigheid van wetenschappers. Het lijkt logisch: culturele en maatschappelijke veranderingen beïnvloeden hoe wij tegen de ontwikkeling en opvoeding van kinderen aankijken. Toch wordt dit effect in de ontwikkelingspsychologie en de pedagogiek op grote schaal genegeerd. Bovendien leidt nieuw, MRI-gedreven onderzoek soms tot een al even onkritische herleving van ideeën uit oudere, vergeten literatuur. Een beeld van een kind bespreekt de blinde vlekken in de wetenschap. Het is door de vele biografieën van geleerden en beschrijvingen van stromingen en instituties tevens een uniek naslagwerk.