Spraakverwarring beschrijft het ontstaan van Freuds klinische antropologie en geeft aan wat de betekenis ervan is. Het maakt duidelijk waarom en op welke wijze het primaat van de seksualiteit, de onophefbare tegenstelling tussen de wereld van het kind en de wereld van de volwassene en de relativering van het onderscheid tussen normaliter en pathologie er de grondslagen voor vormen. Tegelijk laat het zien hoe en waarom de introductie van het oedipuscomplex in Freuds latere werk deze grondslagen ondergraaft. De hier weergegeven boeiende discussie kan worden gelezen als een inleiding in de psychoanalyse.