In 1957 ontving Emmy Eerdmans (Bussum, 1931) de gouden medaille van de Prix de Rome voor schilderkunst. Deze prestigieuze onderscheiding was het veelbelovende begin van een veelzijdig kunstenaarsleven. Na een reis door Italië vestigde de schilderes zich in de jaren zestig in Antwerpen. In haar atelier aan de IJzeren Poort Kaai ontwikkelde zij het expressieve handschrift dat haar werk nog altijd typeert. Sinds het begin van de jaren negentig reist Eerdmans jaarlijks naar Zimbabwe, waar zij tekeningen maakt naar het dagelijks leven op het Afrikaanse platteland.
Vier gerenommeerde kunstkenners belichten in evenzoveel essays verschillende aspecten van Eerdmans' leven en werk.