Sinds de val van Karel Aalbers op 14 februari 2000 zijn Vitesse en Nuon niet meer uit het landelijk nieuws geweest. Hoe kon Vitesse, een provincieclub uit de onderste regionen van de eerste divisie, in tien jaar tijd uitgroeien tot een miljoenenbedrijf in een megastadion: Gelredome? En hoe spatte het visioen om een Europese topclub te worden uiteen?
Twee mannen stonden aan de wieg van de verbazingwekkende metamorfose die de Arnhemse voetbalclub Vitesse vanaf het midden van de jaren tachtig onderging: Karel Aalbers en Tob Swelheim. Zij deelden het visioen waarin Vitesse een Europese topclub werd. Aalbers definieerde de idealen, Swelheims Nuon zorgde voor de financiering. Maar hun dromen spatten uiteen. Niet eens vanwege de buitensporigheid ervan, maar vanwege het gebrek aan draagvlak, zowel bij Nuon als Vitesse.
Verspeelde energie maakt niet alleen duidelijk hoe een onbeduidend clubje kon uitgroeien tot een potentiële voetbalgigant, maar schildert bovendien de problemen van een provinciale energieleverancier die gaat privatiseren en groeien onder leiding van een bestuurder met te veel macht. Op de achtergrond wordt ook de rol van de provincie Gelderland uit de doeken gedaan.
Joost van Mierlo (1965) is werkzaam als journalist, voorheen bij De Gelderlander, tegenwoordig bij Het Financieele Dagblad.