De herontdekking van het Romeins recht aan het einde van de 11de eeuw markeert het begin van de Europese rechtstraditie. Tijdens de Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd werd het recht uitgebouwd tot een autonome en goed ontwikkelde wetenschap. Deze wetenschap drong door tot in de verste uithoeken van Europa. De op het Romeins Recht gebaseerde rechtsgeleerdheid staat aan de basis van de Europese rechtstraditie. Hoewel de diverse landen van Europa hun eigen nationale rechtsstelsels ontwikkelden, blijven ze allemaal - op Engeland na - schatplichtig aan deze ene traditie. Dit boek schetst de historische ontwikkeling van de Europees-continentale rechtstraditie. Omdat het Romeins recht in deze geschiedenis een hoofdrol speelt, vangt het verhaal niet in de 11de eeuw aan, maar in het oude Rome. De rechtsgeschiedenis wordt niet op zich beschouwd, maar binnen een bredere context bestudeerd. De politieke en staatkundige gebeurtenissen krijgen ruime aandacht. Ook wordt de band belicht tussen het recht en de grote cultuurhistorische stromingen zoals het humanisme, de Verlichting en de Romantiek.