Kent Nerburn wordt op en dag gebeld door de kleindochter van Dan, een Cherokee-indiaan, met het verzoek de oude man te bezoeken omdat deze met hem wil spreken.
Vanaf dat moment wordt Nerburn betrokken bij het leven van de hedendaagse indianen, maar ook bij het harde verleden.
Een verleden dat wordt verteld vanuit het perspectief van een nazaat van een beroemde indianenstam.
Nerburn mag geen toeschouwer blijven, maar wordt door Dan ingewijd in het wezen van de indiaanse geest.
Hij onderwijst hem in aspecten als stilte, het verschil tussen land en landeigendom, en het wezen van ceremoniën.
Dan voert Nerburn door halfverlaten indiaanse stadjes, langs witte wegcafés en over vergeten wegen, waar het landschap nog de geest van Sitting Bull ademt.