In de tuin van meneer en mevrouw Pluim stond een enorme kersenboom, waarin honderden vogels woonden. Meneer Pluim bestudeerde hun gedrag. Mevrouw Pluim luisterde naar hun gezang. Vaak floot ze gezellig met hen mee. Met haar spitse neusje en felle oogjes leek mevrouw Pluim zelf op een vogeltje. Meneer Pluim noemde haar vertederd: Vogeltjelief.