'Ons', zei ze kalm. 'Laten we het eens over ons hebben'.
Na 28 jaar zijn verantwoordelijkheid ontlopen te hebben, komt Duffy erachter dat hij zijn puberteit niet eindeloos kan oprekken. Zijn slechtbetaalde uitzendwerk dreigt minder tijdelijk te worden dan hij dacht. Zijn terugwijkende haargrens deprimeert hem. En alsof dat nog niet genoeg is, wil zijn vriendinnetje Mel ook nog eens trouwen...
Winkelen bij Ikea, etentjes bij getrouwde stellen en gesprekken over kinderen jagen Duffy de stuipen op het lijf. Hij heeft niet veel materiële zaken om te delen - afgezien van de afstandsbediening van zijn tv, het bier in de koelkast en zijn cd-verzameling - maar kan hij wel met de hand op zijn hart zijn jawoord geven? Hij weet dat Mel de ware voor hem is, dus waarom wil hij toch liever 'tot de dood ons scheidt' vervangen door 'elke vier jaar verlengen'?
Maar de keuze is: alles of niets. Nu of nooit. Met Mel, of zonder Mel.
Heeft Duffy het in zich om, na een leven als 'Mr. Onverantwoordelijk', verder te gaan als 'Mr. Commitment'?