In de tweede helft van de achttiende eeuw maakte de muziektaal van de barok definitief plaats voor die van de klassiek. Tot de interessantste componisten van die overgangstijd behoort Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788), een zoon van Johann Sebastian Bach. Hij was veruit de meest briljante en eigenzinnige componist van zijn generatie. Zijn werk valt onmogelijk onder één stijl te vatten. In al zijn artistieke grilligheid is hij bij uitstek een figuur die gestalte geeft aan de turbulenties van een van de boeiendste periodes in de muziekgeschiedenis.

In deze luistergids schetst musicoloog Pieter Bergé de algemene culturele en muzikale context waarin deze uitzonderlijke componist actief was. Daarnaast geeft dit boek een overzicht van Bachs belangrijkste werken en licht het enkele representatieve passages in detail toe. Een epiloog gaat in op het buitengewone belang van Carl Philipp Emanuel Bach voor de muziek van zijn tijdgenoten en van latere generaties componisten.