Een blik op het dagelijkse leven in een 18de-eeuws Vlaams vrouwenklooster.
Spanningen in contemplatieve kloostergemeenschappen komen bijna nooit aan het licht.
Rosa Ubens heeft er negen maanden noviciaat opzitten in een Brussels klooster. Maar door haar eigenzinnigheid wordt ze niet toegelaten tot de communauteit. Is Rosa wel geschikt voor het kloosterleven?
28 mei 1770. Ondanks het voorbehoud van landsdeken Lambertus Pinte, wordt Rosa Ubens geprofest in de Aarschotse Sint-Niklaasberg. Het gebrek aan roepingen heeft de balans bij de priorin doen overslaan...
Algauw ontpopt zuster Rosa zich tot een rebels zorgenkind. Ze kletst met hoveniers, weigert te werken, drinkt frustraties weg, smokkelt brieven, wreekt zich op medezusters en ontvlucht het klooster om te klagen bij kardinaal Johannes-Henricus de Franckenberg, aartsbisschop van Mechelen... Zuster Rosa - stoorzender en verloren schaap - zal zwaar boeten...
Het leven van Rosa Ubens werpt een scherp licht op de interne Aarschotse kloosterkeuken. Sint-Niklaasberg blijkt bovendien exemplarisch voor het achttiende-eeuwse Vlaamse kloosterleven, in bange afwachting van de antiklerikale maatregelen van keizer-koster Jozef II en van de Franse Revolutie.
FRANS VANHOOF is historicus. Hij baseert zijn vlotte verhaal over de kloosterzuster op authentieke visitatieverslagen en brieven. Ze gunnen ons een unieke blik op het privé-terrein achter de kloostermuren. Hoeveel jaloezie en grootspraak, maar hoe menselijk!