Elke tijd, elke cultuur anbidt zijn eigen goden. Maar ónze God zegt: 'Gij zult geen andere goden hebben, ten koste van Mij'. God is de Enige: zet dus niemand in zijn plaats. En toch leiten de bijbelse israëlieten zich ooit inspireren tot een dans om een gouden kalf. En wat met de goden uit de andere wereldgodsdiensten: zij die dan waardeloos?