Na de Middeleeuwen kwam West-Europa in de ban van heks en duivel. Met de Heksenhamer - een handleiding voor heksenprocessen - in de aanslag, werden weerloze waarzegsters, sukkelachtige genezers en andere marginale figuren de zondebokken van alle miserie. Waar kwam die plotselinge obsessie voor de duivel vandaan? Waarom bereikte de vervolging op een moment dat - paradoxaal genoeg - Europa de wereld koloniseerde en de wetenschappelijke kennis een hoge vlucht nam? Hoeveel zogenaamde heksen werden er in de zestiende en zeventiende eeuw terechtgesteld en waarom waren het meestal vrouwen? Wie waren de vervolgers die zulke mensonterende repressiemaatregelen namen? Hoe sterk was de invloed van de katholieke kerk op de heksenwaan? Levendig en genuanceerd beschrijft Fernand Vanhemelryck hoe en waar men in Vlaanderen heksenprocessen voerde, wie die satanshandlangers waren en hoe de beulen hun slachtoffers het vuur na aan de schenen legden. De langverwachte synthese van een raadselachtig fenomeen. Met treffende illustraties.