'Vandaag voelde ik me zo nutteloos, alsof de wereld net te vol is omdat ik er ben. Ik weet dat ik door deze gedachte bezig ben mezelf af te sluiten, muren om me heen bouw, maar ik kan niet anders. Als ik mezelf echt laat zien, ga ik eraan kapot, ze zullen me pakken net zoals op de basisschool en dat risico wil ik niet weer lopen. Het lijkt wel of iedereen op me let.'


Dit is een fragment uit het dagboek van Ruth. Het loopt als een rode draad door Ik lach wel maar ik ben niet blij. In dit boek laat orthopedagoog Bert Reinds ook andere jongeren bij wie de buitenkant er glad en fraai uitziet, maar die in stilte worstelen met eenzaamheid, en onbeantwoorde vragen over seksualiteit en de zin van het leven.

Door de druk van overvolle agenda's en prestatie-eisen raken ouderen en jongeren eerder van elkaar vervreemd dan beiden lief is. Hoe kun je dat voorkomen? En hoe bereik je jongeren die zich opsluiten in hun eenzaamheid?
Reinds heeft hierover veel gesprekken gevoerd met jongeren en hun opvoeders. In Ik lach wel maar ik ben niet blij geeft hij opvoeders, jeugdwerkers, leerkrachten en ambtsdragers inzicht in de leefwereld van jongeren en reikt handvatten aan om met ze in gesprek te komen en te blijven.
Herkenbare voorbeelden uit de praktijk van het dagelijks leven ondersteunen dit uitdagend en innemend boek voor wie een warmkloppend hart voor jongeren heeft.

Bert Reinds (1960) is orthopedagoog en heeft een praktijk aan huis. Daarnaast houdt hij veel lezingen op mannenconferenties, voor scholen, studenten- en studieverenigingen over onderwerpen die met geloof en opvoeding te maken hebben. Van zijn hand verschenen bij Plateau: 'Kwetsbaar', 'Vader zijn met hart en handen', 'Maak er werk van!' en 'Ik lach wel maar ik ben niet blij'.