Woesten van Kris Van Steenberge (1963) werd in een jaar tijd zes maal herdrukt. Dat is niet verwonderlijk gezien de alom lovende kritieken, het winnen van de Bronzen Uil (zowel jury- als publieksprijs) en de Debuutprijs. Het indringende debuut brengt ons naar de Vlaamse klei, waar de negentiende eeuw ten einde loopt. In het dorp Woesten treedt Elisabeth, dochter van de smid, in het huwelijk met de jonge arts Guillaume Duponselle. Als Elisabeth acht maanden later van een tweeling bevalt, blijkt de eerstgeborene een prachtige zoon, Valentijn. Het tweede kind is zo mismaakt dat Guillaume weigert hem een naam te geven. We volgen in Woesten de dorpse gebeurtenissen rond de opgroeiende tweeling terwijl de Eerste Wereldoorlog zijn intrede doet. ‘Van Steenberge blaast je van je sokken, die heeft geen inkt in de pen maar buskruit.’ boekenpanel van DWDD ‘Hartverwarmend. Sterk debuut. Verhelderend, slim gedaan.’ De Standaard ‘Baadt in een bijna beckettiaanse schoonheid.’ Knack