Eerst is het nieuwsgierigheid, algauw wordt het een obsessie. Koste wat het kost wil de ik-persoon in Traag licht weten wie de brutaal lachende, naakte vrouw op een honderd jaar oude stereofoto is. Zijn vriendin en zijn vrienden verklaren hem voor gek. Ook hijzelf weet dat hij zich iets onmogelijks in het hoofd heeft gehaald. Zijn koortsige speurtocht voert hem naar plekken en herinneringen, naar zijn Groningse wortels, naar uithoeken in zijn geest en naar personen die hun eigen verhalen inbrengen en hem ogenschijnlijk verwijderen van waar hij naar op zoek is. Toch komt hij langzaam maar zeker steeds meer te weten over de vrouw op de foto, wat hem begint te beangstigen zodra zijn obsessie in platte feiten lijkt op te lossen. Uiteindelijk komt hij in Zuid-Frankrijk, nabij de beroemde prehistorische grotten van Lascaux, meer te weten dan hij wil en heeft hij meer verloren dan hij vreesde.
Traag licht (2010) is een hallucinerende vertelstroom die de lezer naar adem doet happen. Het verhaal golft krachtig richting een onontkoombare, genadeloze climax.

Traag licht is het afsluitende deel van de romancyclus 'Voorbij ik en waargebeurd'. Het boek verscheen postuum en borduurt voort op Uit het niets (2007, longlist De Gouden Uil) en Zoek op Liefde (2008, longlist Libris Literatuurprijs, bekroond als Beste Groninger Boek).