Vijf jaar lang was Joris Luyendijk correspondent voor het Midden-Oosten. Hij sprak met stenengooiers en terroristen, met taxichauffeurs en professoren, met slachtoffers, daders en hun familie. Hij ondervond aan den lijve dictatuur, bezetting, terreur en oorlog. Hoe meer hij meemaakte, hoe verbaasder hij raakte. Wat gaapte er een kloof tussen wat hij als correspondent ter plekke waarnam, en wat hij daarvan terugzag in de media.
In Het zijn net mensen laat Luyendijk met pakkende voorbeelden en vol humor zien hoe de media ons een gefilterd, vervormd en gemanipuleerd beeld van het Midden-Oosten geven.
Joris Luyendijk (1971) schreef eerder Egypte – Een goede man slaat soms zijn vrouw (1997) en Een tipje van de sluier (2001, genomineerd voor de Prix des Ambassadeurs). Hij woonde tussen 1998 en 2003 achtereenvolgens in Cairo, Beiroet en bezet Oost-Jeruzalem en werkte er voor de Volkskrant, NRC Handelsblad, het Radio 1 Journaal en het NOS Journaal. In 2002 werd zijn werk bekroond met het Gouden Pennetje.