Al sinds zijn jeugd koesterde Willem Frederik Hermans een vurig verlangen: wonen en werken in Parijs. In 1973, na een slepend conflict op de universiteit van Groningen, waagde hij eindelijk de overstap.
Voor het eerst is deze belangrijke Parijse periode, die de hel;ft van Hermans schrijversleven beslaat, gereconstrueerd. Aan de hand van het oeuvre, uniek bronnenmateriaal en talrijke interviews, schreef Ad Fransen een even melancholiek als onthullend portret van onze misschien wel grootste naoorlogse schrijver.