Het orgel van de Der Aa-kerk te Groningen werd in 1702 gebouwd door Arp Schnitger voor de Academiekerk. Deze kerk werd ook wel Broer(-en)kerk genoemd en behoorde tot het 13de-eeuwse klooster van de orde der Franciscanen (Minderbroeders). In de tweede helft van de 18de eeuw werden wijzigingen aan het instrument aangebracht door Albertus Anthoni Hinsz. Het orgel werd in 1815 overgeplaatst naar de Der Aa-kerk door orgelmaker Johannes Wilhelmus Timpe. Daarmee kwam voor de Der Aa-kerk een einde aan een orgelloze periode van meer dan een eeuw: het in 1697 door Schnitger opgeleverde orgel in deze kerk ging verloren toen in 1710 de toren instortte. Johannes Wilhelmus Timpe heeft, net als Petrus van Oeckelen, ingrijpende veranderingen aan het instrument aangebracht, maar ook de 20ste eeuw liet het orgel niet onberoerd. Na de Tweede Wereldoorlog is het orgel van de Der Aa-kerk wereldberoemd geworden. Er werd veel op geconcerteerd en er zijn talloze radio- en grammofoonplaatopnamen van gemaakt. Dit boek beschrijft de geschiedenis en restauratie van dit fameuze orgel, maar geeft ook aandacht aan de bouw van de kerk en aan de schilderingen in het interieur.