Op kladpapiertjes in allerlei formaten, zelfs op toiletpapier maakte Brugmans in een klein en regelmatig handschrift aantekeningen over het kamp op Java. Het dagboek is geen chronologische opsomming van alledaagse gebeurtenissen en ook geen beschrijving van de vreselijke omstandigheden in het kamp. Het een aangrijpend verslag van iemand met waardigheid en kracht, die gelooft in rechtvaardigheid. Zelfs in het kamp bleef Brugmans een professor: hij hield voordrachten over literatuur, geschiedenis en politicologie en stimuleerde de jonge mannen om ook in het kamp te blijven leren. Zo vulde hij de dagen, ook al namen zijn gezondheid en kracht zienderogen af. Het dagboek van Brugmans laat dan ook vooral een man zien die, ondanks moeilijke omstandigheden, nooit de hoop of zelfrespect liet varen.