Zeventig jaar lang stond zijn leven in dienst van zijn land: de Indonesische politicus Roeslan Abdulgani. Als lid van de politieke jeugdbeweging, als top-ambtenaar, minister, vice-premier en als VN-ambassadeur. Hij was één van de nationalistische leiders in Soerabaja tijdens de bloedige veldslag met de Engelse troepenmacht die in 1945 de Japanse bezetter moest vervangen. Hij was ooggetuige van een coup die werd gevolgd door een enorme communistenjacht. Dit boek gaat ook in op de kwestie Nieuw-Guinea en de rol van Luns, Abdulgani's tegenspeler daarin. Nederland kende toen een Buitenlandse Inlichtingen Dienst. Onderzoekers concludeerden in 1998 op basis van dossiers en code-telegrammen, dat Abdulgani in de jaren vijftig fungeerde als informant van een Nederlandse spion. Hijzelf ontkent dit ten stelligste en hult zich in stilzwijgen.

In dit boek doet Abdulgani pregnante uitspraken in het licht van de toegenomen openheid in Indonesië, waarvan hij de bevolkingsomvang zag groeien van 40 tot 220 miljoen. Hij denkt dat zijn land op weg is naar meer democratie. 'Het kost tijd voordat politieke leiders echte staatslieden zijn', constateert hij echter nuchter.