Theodor Zahn (1838-1933) stond als nieuwtestamenticus aan het hoofd van de conservatief wetenschappelijke richting, die tegenwoordig aangeduid wordt als de “Erlanger-school”. Zijn theologische bijdrage is onderscheidend op het gebied van de canonvorming. Zahn houdt een pleidooi voor een vroege datering van de Evangeliën en dateert de totstandkoming van de canon van het Nieuwe Testament halverwege de tweede eeuw. Hij was tevens een deskundige op het gebied van de kerkvaders en hun geschriften. Zahn’s bekendste werk is zijn Inleiding tot het Nieuwe Testament, waarin hij de inleidingsvragen van de boeken van het Nieuwe Testament behandelt. In dit eerste deel behandelt hij: Brief van Jakobus, Brief aan de Galaten, Brieven aan de Thessalonicensen, Brieven aan de Corinthiërs, Brief aan de Romeinen, Brief aan Philemon, Brief aan de Colossensen, Brief aan de Efesen, Brief aan de Philippensen, Brieven aan Timotheus en Brief aan Titus.