OVER MENSEN GESPROKEN...

Was Don Quichot een dwaze, wereldvreemde ron uniticus die tegen windmolens vocht? Of een onrealistische ridder? Dan komt hij terecht in het hokje impulsief, babbelziek er, kletserig. Overheerst de wereldvreemdheid, dan wordt liet ontvlambaar, onbeheerst en romantisch. Wij kiezen voor het laatste. Anderen vinden hem voornamelijk een creatieve idealist en stoppen hem in het hokje poëtisch, idealistisch en gepassioneerd.

Hoe spreken mensen over mensen? Welke eigenschappen keur i en wij elkaar toe? Dit Idioticon van de persoonlijkheid gaat over de taal die wij gebruiken als we praten over eigenschappen van onszelf of van anderen. Het is een 'idioticon' (een woordenboek van een apart idioom) omdat liet alle uitdrukkingen bevat -waarmee de karakteristieke eigenaardigheden van mensen kunnen worden beschreven.

Het Idiolicon van de persoonlijkheid kan helpen bij liet beantwoorden van de vraag: 'Wat is dat eigenlijk voor iemand?'. Het confronteert de lezer niet de ongekend rijke woordenschat waarmee wij uiting kunnen geven aan wat wij van onze medemensen denken. Deze confrontatie zal zowel schokkend als vermakelijk blijken te zijn.

Het veelvuldig bladeren in het idioticon zal de woordenschat van de lezer verrijken niet originele en kleurrijke uitdrukkingen. Het lezen ervan kan echter ook een spel zijn: hoe verderfelijk het soms ook wordt geacht om mensen in hokjes te stoppen, het is wel heel leuk.

De wetenschappelijke basis van het boek maakt dat men door liet te lezen een beetje meer inzicht krijgt in de verschillende manieren waarop mensen kunnen worden getypeerd. Door de ordening van alle beschrijvingen in een 'periodiek systeem van persoonlijkheidseigenschappen' is het zoeken naar een originele uitdrukking om een hebbelijkheid van iemand weer te geven een fluitje van een cent.