In de pers kreeg Elling al gauw de bijnaam ‘de Noorse Forest Gump’. De hoofdpersoon uit Ingvar Ambjørnsens veelgeroemde en inmiddels verfilmde romancyclus is dan ook een merkwaardige figuur. Deze dertiger beziet de alledaagse werkelijkheid vanaf de zijlijn en houdt zich verre van het gewoel.
Ondanks zijn jeugdige leeftijd is Elling al rentenier. Maar plotseling schrikt hij wakker in een psychiatrische inrichting. Kennelijk heeft hij een crisis achter de rug. Wat aanvankelijk een onprettige situatie lijkt, ontwikkelt zich tot een welkome pauze. Elling vindt iets wat op een dagelijks ritme lijkt, kan goed opschieten met zijn afdelingsgenoten en beleeft zelfs een platonische liefde. Eigenlijk past zijn nieuwe omgeving veel beter bij zijn hoogstpersoonlijke vorm van logica. Zijn verstand kan even op vakantie, zodat andere onderdelen van zijn opmerkelijke persoonlijkheid alle ruimte krijgen.