Er bestaat een soort reizen dat veel zoekers naar zin op weg heeft gestuurd en waarvan zij getransformeerd terugkwamen: de pelgrimstocht. Wanneer het pelgrimeren ons niet ten diepste verandert, zijn we alleen maar ‘uit wandelen’ gegaan. Pelgrimeren is een beweging in hart en geest en het uiterlijke voortbewegen is slechts een middel om die verandering mogelijk te maken. Daarom kunnen we ook pelgrim zijn als we ons geen reis kunnen veroorloven. Ons eigen leven is het landschap waar we als pelgrim doorheen trekken en het zal ons dezelfde verrassingen, avonturen, afgronden en vreugde bereiden als de weg naar bijvoorbeeld Santiago de Compostela. Dit boek is een lichtvoetige en diepgaande, veeleisende en bevrijdende aanmoediging om op pad te gaan – het is behulpzaam bij het vinden van het eigen, onverwisselbare spoor.