Terwijl we op zoek zijn naar geluk keren we het systematisch de rug toe. Dat is de stellige overtuiging van Matthieu Ricard. We vinden dat we onszelf moeten kunnen zijn, maar wat richten we dagelijks aan met onze boze of geïrriteerde houding tegenover de mensen in onze directe omgeving? Creëren we daarmee geluk voor onszelf of voor de ander? Nee, zeker niet.
De belangrijkste hindernis op onze zoektocht naar een gelukkig leven is de onbeheerste invloed van emoties als begeerte, haat, woede en jaloezie. Matthieu Ricard aarzelt niet om met uiterst realistische voorbeelden te illustreren welke destructieve krachten er in onze ongecontroleerde emoties schuilen. Bovendien wil hij aantonen dat er in de meest bizarre situaties ruimte is voor een radicale omslag die leidt tot meer geluk en innerlijke vrede.
Wat voor soort geluk kan dat zijn? In het boeddhisme omschrijft men het als een staat van blijvende vreugde en innerlijke vrijheid die onverwoestbaar is, waar de buitenwereld geen grip op heeft. Deze zijnstoestand kan zich echter pas manifesteren als we onze conflictueuze emoties hebben overwonnen. In feite geldt dat ook voor grotere verbanden: een geweldloze wereld is alleen mogelijk in een haatloze wereld.

‘Gelukkig leven’ beschrijft het pad van verandering, met als doel: innerlijk welzijn en oprechte betrokkenheid. Met zijn toegankelijke schrijfstijl presenteert Ricard zich ook nu weer als een opgewekte en veelzijdige ambassadeur van het boeddhisme, wiens belezenheid zich uitstrekt van de klassieke filosofen tot de meest recente ontwikkelingen in de wetenschap.
Van zijn eerdere werk bereikte ‘De monnik en de filosoof’ een enorm lezerspubliek met publicatie in niet minder dan achttien verschillende talen. In Nederland was het boek zo succesvol dat het later ook als Rainbow Pocket bij Uitgeverij Muntinga verscheen. ‘Oneindig dichtbij’ moest het met wat minder belangstelling doen, maar is zeker zo interessant. Het spirituele en het wetenschappelijke onderzoek lijken mijlenver uiteen te liggen, maar bij nadere bestudering zijn er toch heel verrassende overeenkomsten te zien. Dan bevinden we ons in het spannende grensgebied tussen natuurwetenschap en filosofie.