Het lijkt erg eenvoudig wat Thich ons in dit boekje over loopmeditatie voorhoudt, maar bij het oefenen merken we al gauw, dat het helemaal niet zo gemakkelijk is. Hij nodigt ons uit weer als een kind te leren lopen en dat vraagt tijd en volharding.

De vier grondhoudingen van de mens zijn: zitten, lopen, staan en liggen. Er zijn veel zenscholen, die voor de meditatie de voorkeur geven aan het zitten, en het lopen slechts als een soort snelle gymnastische verpozing tussen de zitperiodes beschouwen, opdat de benen niet te veel afgekneld raken. Maar in het moderne westerse leven zitten we al zo veel: aan de computer op het werk, thuis in de luie stoel met een boek, voor de tv, in de auto, in de file, in het vliegtuig, in de bioscoop en zelfs in de meditatieruimte bij het mediteren. Dan is het een verademing te leren hoe je aandachtig en ontspannen kunt lopen en tegelijk mediteren.

Wie in de stad woont, kan wellicht in het park oefenen. Wie dagelijks op een tochtig perron op de trein moet wachten, kan zich ook daar oefenen in het aandachtig lopen. Het is zoveel beter niet gehaast door de straten te rennen, maar bewuste stappen te nemen en te proberen je telkens weer over te geven aan het ritme en de geluiden van de stad.

Door deze oefening van loopmeditatie wordt het mogelijk in de jachtigheid van een vliegveld of in de chaos van een kerstmarkt toch spontaan in het eigen persoonlijke ritme te lopen, te ademen, te luisteren, te ruiken en te kijken, dus met alle zintuigen wakker in dat ogenblik te lopen. In dit boek wijst Thich Nhat Hanh hiertoe de weg; hij zegt: 'U kúnt het!'