De in 1945 opgerichte Dienst Esthetische Vormgeving van de PTT was een van de belangrijkste opdrachtgevers en initiatiefnemers op het gebied van Nederlandse vormgeving. Met de opheffing van de Dienst in 2002 werd een ontwikkeling afgesloten in het denken over toegepaste kunst en de maatschappelijke rol daarvan, wat door vormgevers en critici wel als het naderend failliet van het Nederlands design is geïnterpreteerd. In deze publicatie beschrijft Arno Witte het vormgevingsbeleid van de PTT, de rol van de Dienst Esthetische Vormgeving en de invloed ervan buiten de muren van het staatsbedrijf.

Het boek geeft voor de eerste keer een overzicht van de vormgeving van het voormalige staatsbedrijf met de nadruk op de daarbij betrokken personen. Het toont aan waarom het bewaren van archiefmateriaal van instellingen en ontwerpers van groot belang is om een beter beeld te krijgen van de Nederlandse designgeschiedenis en de factoren die bijdroegen aan de ontwikkeling daarvan.