Dit boek laat zich op verschillende manieren lezen. Als een didactische handleiding voor ontwerpers om architectuur om te gaan; als een capita selecta van de geschiedenis van de ruimte in en om gebouwen, en als een uitleg van een architectuuropvatting aan de hand van eigen en andermans werk. Uitgangspunt is steeds de ruimtelijke rijkdom, niet als doel op zich, maar als middel om een gebouw en zijn omgeving op een betekenisvolle manier te laten functioneren. Revisies van de ruimte gaat, met andere woorden, over een architectuur die ruimte biedt (en laat) aan het dagelijks leven. Bovenal is het een pleidooi voor een genuanceerde benadering van de gehele architectuur: de ontwerpopgave, de architectuurgeschiedenis en de omgang met bestaande gebouwen. Dat pleidooi is - hoe kan het ook anders - genuanceerd. Impliciet wordt er echter scherpe kritiek geuit. Die kritiek richt zich op de eendimensionale benadering van de architectuur als vorm, of nog extremer: als concept; op de mono functionaliteit van veel ruimtes in en om gebouwen en daarmee op de ruimtelijke schraalheid van veel hedendaagse architectuur. Dick van Gameren laat aan de hand van historische en eigentijdse voorbeelden en zijn eigen werk zien hoe hieraan is te ontsnappen, en wat ruimtelijke rijkdom kan betekenen, zowel voor de architectuur als voor haar gebruikers.