Er gebeurt veel in Hoe doorwaadbaar dagen zijn. Een ik, een jij worstelen met verlies, verlies van zichzelf, verlies van een ander. Ze houden zich staande in een stroom van emoties en vertakkende gedachten. Ze banen zich een weg door verwarring, verdriet en rouw, vinden veerkracht en heling in verrassende gedaanten. In het hart van de bundel rijst een berg op als een spiegelende schaduw, een magnifieke droom. De taal die Christophe Batens in zijn debuut Hoe doorwaadbaar dagen zijn hanteert is zintuiglijk en wemelt van veellagige beelden. Christophe Batens (1970) is dichter en beeldend kunstenaar. Zijn gedichten verschenen o.a. in Het Liegend Konijn, Poëziekrant en op roer.me. Christophe is klimaatdichter, trad op bij Dichters in de Prinsentuin en leent zich graag voor creatieve kruisbestuivingen met andere auteurs, kunstenaars en media. ‘De woekerende beelden van Christophe zijn echt heel bijzonder. Als lezer word je doorheen een net van associaties gestuwd.’ - Lies Van Gasse ‘Sterke gedichten, knappe beelden, verrassende regels, heel goede versificatie. Geëngageerde poëzie, maar op de juiste manier.’ - Peter Theunynck