Gedichten zijn wondewoorden. Ze worden geboren uit een wonde, niet noodzakelijk een bijzonder letsel of een specifiek trauma, maar de wonde van de menselijke conditie zelf, de niet ongedaan te maken kwetsbaarheid die met het menszijn samengaat. Ze hechten deze wonde, maar helen ze niet. Omdat ze hun geboorte in de kwetsbaarheid niet verloochenen, berokkenen gedichten zelf pijn: ze haken zich in de lezer vast, zoals mensen die geraakt worden door een pijl van Cupido, een immense bevrijding ervaren en zich tegelijk oneindig kwetsbaar voelen. Voor zijn boek selecteerde auteur DIRK DE SCHUTTER twaalf gedichten: vier Engelse, vier Duitse, twee Franse en twee Spaanse. Alle gedichten zijn in de oorspronkelijke taal opgenomen én in vertaling. De vertaling is een eerste interpretatie en wordt vaak in de begeleidende commentaar toegelicht. De geselecteerde gedichten komen hier aan bod, omdat ze De Schutter aanspreken en te denken geven. Ze hebben hem geraakt, ze hebben zich in hem vastgehaakt, ze zijn in hem blijven steken. DIRK DE SCHUTTER (1954) is literatuurwetenschapper en filosoof. Recente publicaties: Zo andersom is alles